Karate (vertaling: lege hand). Karate of karate-do is een zelfverdedigingskunst afkomstig uit Okinawa, Japan. Een beoefenaar van karate heet een karateka.

(空手道)Karate komt van de Japanse woorden (kanji) kara (空) te (手), wat "lege hand" betekent. De volledige naam is karate-do, hierbij wordt naast de kanji voor karate (空手) ook de kanji do (道) gebruikt. Do kan worden vertaald als "(leer)weg, (les)pad, route, lering, reis".

 

Over de oorsprong van het karate zijn verschillende theorieen. Het zou ontstaan zijn in India en als gym voor Monniken. Of het is in China ontstaan in kloosters. De kans is groot dat het niet door één persoon is gemaakt, maar ontstaan.
Oorspronkelijk betekende karate "Lege hand", in het Japans wordt het Chinese teken Tang als Kara gelezen. Het Chinese karakter slaat terug op de Tang-dynastie. Op het eiland Okinawa is dit dan ook de betekenis die men nog steeds aan de term karate geeft. In 1937 werd de betekenis van karate echter gewijzigd door Gichin Funakoshi en las men het in het Japans als lege (kara) hand (te). Dit vooral omdat de Japanners niet op goede voet stonden met de Chinezen.